Problemy rozwojowe dzieci i młodzieży dotyczą trudności emocjonalnych, poznawczych oraz zaburzeń zachowania, które mogą mieć wpływ na ich funkcjonowanie w różnych sferach życia.

Oto główne obszary problemowe: 

1.    Kryzysy rozwojowe.

Dzieci i młodzież przechodzą przez kolejne fazy rozwoju. W toku tego procesu pojawiają się czasem kryzysy będące naturalnym elementem dorastania. Trudności w ich przezwyciężeniu mogą przerodzić się w poważniejsze problemy emocjonalne i psychiczne.

• Kryzys separacji-indywiduacji – w okresie dojrzewania dzieci starają się odciąć od nadmiernej zależności od rodziców, co może prowadzić do konfliktów rodzinnych, buntu, poczucia osamotnienia lub braku akceptacji.
• Kryzys tożsamości – okres dorastania to czas, kiedy młodzież poszukuje własnej tożsamości, co może wywoływać napięcia związane z oczekiwaniami społecznymi, rodzinnymi oraz presją rówieśników.

2.    Zaburzenia emocjonalne i lękowe.

Zaburzenia emocjonalne, takie jak lęki, depresja czy nadmierna agresja, są częstym problemem wśród dzieci i młodzieży. Zaburzenia te mogą wynikać z problemów w relacjach rodzinnych, nadmiernej presji ze strony otoczenia, niskiej samooceny czy trudności w radzeniu sobie z emocjami.

3.    Zaburzenia zachowania i adaptacji

Zachowania opozycyjne, agresywne lub antyspołeczne często pojawiają się jako sposób reagowania na frustracje lub trudności w życiu społecznym i szkolnym. Problemy z adaptacją do norm społecznych mogą prowadzić do konfliktów w szkole lub w rodzinie.

4.    Zaburzenia uwagi i nadpobudliwość (ADHD)

Problematyka ADHD wiąże się nadmierną aktywnością, trudnościami z koncentracją oraz impulsywnością. Tego rodzaju objawy mogą prowadzić do problemów szkolnych oraz trudności w relacjach rówieśniczych.

5.    Problemy związane z dorastaniem i dojrzewaniem

Okres dojrzewania jest czasem intensywnych zmian fizycznych i psychicznych, co może prowadzić do niepewności, zaburzeń obrazu własnego ciała, zaburzeń odżywiania (anoreksja, bulimia) oraz problemów z tożsamością płciową.