O zaburzeniu osobowości mówi się w wypadku występowania zespołu niekorzystnych cech charakterologicznych i utrwalonych wzorców zachowania. Utrudniają one funkcjonowanie w rolach społecznych, rodzinnych i zawodowych, a w szczególności nawiązywanie i utrzymywanie satysfakcjonujących relacji z innymi. Problemy często wiążą się w tym wypadku ze sztywnymi sposobami postrzegania, myślenia, odczuwania oraz trudnościami w osobistym rozwoju. Są też często związane z subiektywnie przeżywanym cierpieniem. Mimo znacznej trwałości cech charakteru mogą one być podatne na korzystną zmianę, szczególnie z pomocą psychoterapii.